Często zadawane pytania

Woda wodorowa lub woda bogata w wodór (zwana również wodą wzbogaconą w wodór) oznacza po prostu zwykłą wodę (H ₂ O), która zawiera rozpuszczony gazowy wodór (H ₂). Na przykład istnieją wody lub napoje gazowane (soda gazowana), które zawierają rozpuszczony gazowy dwutlenek węgla (CO ₂) lub woda tlenowa, która zawiera rozpuszczony gazowy tlen (O ₂). Podobnie możesz mieć wodę zawierającą rozpuszczony gazowy wodór. Pomyśl o tym w ten sposób: możesz zrobić wodę wodorową, biorąc zbiornik z gazowym wodorem (podobnie jak zbiorniki z helem używanym do napełniania balonów lub zbiorniki z tlenem używanym w szpitalach) i przepuszczając go do szklanki wody. Istnieje również wiele innych metod do wytwarzania wody wodorowej, ale może to pomóc lepiej zrozumieć, czym jest woda wodorowa. To po prostu woda zawierająca rozpuszczony gazowy wodór.

Link do artykułu: http://www.molecularhydrogeninstitute.com/hydrogen-an-emerging-medical-gas

Tak, jest BARDZO wybuchowy. Wodór  jest najbardziej energetyczną cząsteczką pod względem masy. Ale kiedy gaz jest rozpuszczony w wodzie, w ogóle nie jest wybuchowy, tak jak gdyby zmieszać proch strzelniczy z wodą, też nie byłby wybuchowy. Nawet gdy znajduje się w powietrzu, jest palny tylko w stężeniu powyżej 4,6% objętości, co nie stanowi problemu w przypadku wody bogatej w wodór.

Cząsteczka wody ma dwa atomy wodoru, chemicznie związane z atomem tlenu. Różni się to od cząsteczki wodoru (H ₂ ), która jest tylko dwoma atomami wodoru związanymi tylko ze sobą. Oto przykład: potrzebujemy tlenu (O ₂ ) do życia, więc dlaczego nie możemy po prostu uzyskać tlenu z wody pitnej, H ₂ O? Dzieje się tak, ponieważ tlen jest chemicznie związany w cząsteczce wody. Potrzebujemy  dostępnego  tlenu (O ₂ ), który  nie jest  związany z innymi atomami lub cząsteczkami. W ten sam sposób, aby rozpuszczony gazowy wodór (H ₂ ) przyniósł nam korzyści, musi być w postaci niezwiązanej, a zatem  dostępne  dla korzyści terapeutycznych. Dlatego woda nie jest wybuchowa ani nie pali się. Chociaż zawiera wodór, który jest palny, i tlen, który ogień musi spalić, wodór i tlen łączą się ze sobą, tworząc wodę (H ₂ O). Tak więc woda nie jest łatwopalna — w rzeczywistości do gaszenia używamy  H _{2 O} pożary. Co więcej, praktycznie wszystko zawiera atomy wodoru, ale te atomy wodoru są chemicznie powiązane z innymi rzeczami. Na przykład cząsteczka wody ma dwa atomy wodoru, które są chemicznie związane z tlenem. Lub cząsteczka cukru, taka jak glukoza, zawiera 12 wodorów, ale wszystkie te wodory są związane z innymi atomami węgla i tlenu. W wodzie wodorowej, wodór, który okazał się terapeutyczny, to dostępny rozpuszczony wodór w jego dwuatomowej postaci, zwanej wodorem molekularnym.

Woda ma wzór chemiczny H ₂ O, a nadtlenek wodoru ma wzór chemiczny H ₂ O ₂ , który dla porównania zawiera dodatkowy tlen, a nie wodór. Tak więc nie tworzy, a nawet nie może tworzyć nadtlenku wodoru. Faktem jest, że gazowy wodór nie wiąże się ani nie reaguje z cząsteczkami wody, po prostu rozpuszcza się w wodzie. Nie tworzy jakiejś nowej cząsteczki, takiej jak H ₄ O, która w rzeczywistości byłaby chemicznie niemożliwa do wytworzenia. Dlatego woda wodorowa i nadtlenek wodoru to zupełnie inne substancje. Ponadto nadtlenek wodoru nie może być stosowany do wytwarzania gazowego H2 _lub wody bogatej w wodór.

Link do artykułu: http://www.molecularhydrogeninstitute.com/molecular-hydrogen-for-skin

Prawdą jest, że wodór nie jest bardzo  rozpuszczalny w wodzie, ponieważ jest obojętną, niepolarną cząsteczką o rozpuszczalności 1,6 mg/L, która jest stosunkowo niska. Ale kiedy weźmiemy pod uwagę, że wodór cząsteczkowy jest najlżejszą cząsteczką we wszechświecie, naprawdę musimy porównać liczbę cząsteczek w przeciwieństwie do liczby gramów. Na przykład, jeśli pojedyncza cząsteczka waży 2 mg (co jest niemożliwe, ale użyte jako przykład), to posiadanie tylko jednej z tych cząsteczek w litrze wody dałoby 2 mg/L, ale byłaby tylko jedna cząsteczka. Dla porównania witamina C (176,2 g/mol) waży 88 razy więcej niż gazowy wodór (2 g/mol). Dlatego woda wodorowa o stężeniu 1,6 mg/L miałaby bardziej „ terapeutyczne ”” cząsteczek niż 100 mg witaminy C, ponieważ w 1,6 mg wodoru jest więcej cząsteczek całkowitych w porównaniu do 100 mg witaminy C. To znaczy 0,8 mmola H2 w porównaniu z _około  0,6 mmola witaminy C. Ale co ważniejsze, setki badania naukowe wyraźnie pokazują, że te stężenia wodoru są skuteczne.

Tak, natychmiast zaczyna wychodzić z wody, ale nie znika natychmiast. W zależności od powierzchni, pobudzenia itp. wodór może pozostawać w wodzie przez kilka godzin lub dłużej, zanim spadnie poniżej poziomu terapeutycznego. Jest to bardzo podobne do wody gazowanej lub sody, która zawiera gazowy dwutlenek węgla (CO ₂ ), ale ponieważ odpływa, najlepiej jest wypić wodę natychmiast, zanim się „rozładuje”.

Link do artykułu: http://www.molecularhydrogeninstitute.com/molecular-hydrogen-for-skin

To jest to samo pytanie, które zadają naukowcy i nadal jest badane. Jednak badania na zwierzętach i ludziach na ogół dostarczają około 0,5 do 1,6 mg lub więcej H2 _dziennie  , a dawki te wykazują statystycznie istotne korzyści. Tak więc, jeśli twoja woda ma stężenie 1 mg/l (odpowiednik 1 ppm, części na milion), to dwa litry dadzą ci 2 mg H ₂ . Chociaż skuteczne stężenie dla niektórych osób i niektórych chorób może być niższe i/lub wyższe, te dawki są po prostu tym, co przynosi korzyści

Najwcześniejsze wzmianki o gazowym wodorze o właściwościach leczniczych pochodziły z 1798 r. i dotyczyły rzeczy takich jak stany zapalne. Jednak nie stał się popularnym tematem wśród naukowców aż do 2007 roku, kiedy w prestiżowym czasopiśmie Nature Medicine autorstwa  grupy dr Ohty opublikowano artykuł o korzyściach płynących z wodoru.

Link do artykułu: http://www.molecularhydrogeninstitute.com/molecular-hydrogen-for-skin